Ja zo ziet mijn leventje er eigenlijk een beetje uit zwart/wit, want zo stonden we een week geleden aan het graf en jl. woensdag ging ik met collega,s naar een condoleance van een collega die zijn dochter was in haar slaap overleden hartstilstand en ze was pas 22 jaar jong en god wat een mensen kwamen daar op af ze stonden wel drie kwartier buiten in de rij te wachten bbrrrrr zoiets gaat niet in je koude kleren zitten. En ja op donderdag kwam ik erachter dat mijn extern harde schijf niet meer werkte en oooo............ dit is wel het topje van de ijsberg, want ik ben echt radeloos omdat ik gewoon alles kwijt ben, maar dan ook echt alles. Eigenlijk mijn hele leven stond op die schijf foto,s van ons 12,5 jaar jubileum, de foto,s van mijn ouders en de laaste foto,s van mijn vader nadat hij was overleden heb ik een paar foto,s gemaakt toen hij in de kist lag, waarom.......... omdat toen mijn tante ook erg ziek was en er niet bij kon zijn, vakantie foto,s, foto,s van onze kleindochter, trouwfoto,s van onze zoon en schoondochter, de foto,s van rakker onze kat die we net hebben moeten verliezen en al mijn digistempels en kaarten en sketches weg ooo ik kan wel op blijven noemen iedere keer schiet er weer wat te binnen en denk dan jeetje die ben ik ook kwijt en jullie mogen rustig weten ik heb staan janken en schelden mijn man was weer het bokkie en uit eindelijk kan hij er ook niks aan doen. Maar wat kan een mens dan een hoop verdriet voelen en depri zijn. Gisteren nog bij mijn vriendin in Friesland geweest en die moest mij toch even toespreken om wat gezelliger te worden, want ja ik was echt niet te genieten. Maar goed ik heb een kaartje afgemaakt waar ik mee was begonnen en dit is een hoe kan het ook ander een zwart/wit kaartje geworden
Wil mijn kaartje meelaten doen bij
HHB-Challenge maak een creatie naar aanleiding van de skechts,en met
SCC-47 maak gebruik van een dier en met
DCZ-challenge 20 en juist daar willen ze zwart/wit zien nu dat is me aardig afgegaan, want zoals ik al eerder zei zo voel ik me dus sinds een paar dagen al, maar ja zoals mijn lieve mannetje al zei het is gebeurd en je kan er niks meer aan veranderen, maar het is nog niet uit me koppie hoor en ja zelfs als ik in mijn bedje ligt spookt het nog door mijn koppie, want er zijn foto,s die gewoon niet meer te vervangen zijn en dat doet erg pijn. Ik ga gauw mijn kaartje posten en ff lekker bij jullie langs.Vergeet helemaal Anita en Gerie welkom te heten leuk dat jullie er zijn wordt gezellig.Ik zeg tot gauw en liefs van mij Jolanda.
XXX